Κανένας Αδέσποτος Σκύλος

Το παράδειγμα της Ολλανδίας δείχνει ότι είναι εφικτό να μην υπάρχει κανένας αδέσποτος σκύλος, και μας προκαλεί να το μιμηθούμε.

Φαίνεται ότι η ανθρώπινη ευαισθησία, μαζί με την ισχυρή βούληση και την αρμονική συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων μπορούν να κάνουν θαύματα!

Λίγη Ιστορία

Γύρω στο 1800 σχεδόν όλα τα νοικοκυριά στην Ολλανδία κατείχαν σκύλους, οι οποί θεωρούνταν σύμβολο κοινωνικής θέσης. Οι πλούσιοι διέθεταν σκύλους ως κατοικίδια ζώα ή για αθλητικούς σκοπούς, ενώ οι φτωχότερες μάζες τους είχαν για εργασίες. Αυτό απεικονίζεται σε πολλούς πίνακες της εποχής, όπως αυτός του Joseph Stevens:

Πίνακας του Joseph Stevens, 1846

Πίνακας του Joseph Stevens, 1846

Το 1864 ιδρύθηκε στη Χάγη η πρώτη υπηρεσία προστασίας των ζώων. Από τότε, τα δικαιώματα των ζώων βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών ζητημάτων στην Ολλανδία. Έναν αιώνα αργότερα τέθηκε σε ισχύ η πρώτη πράξη για την προστασία των ζώων. Πλέον, η κακοποίηση οποιουδήποτε ζώου απαγορεύεται και τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι τριών ετών και πρόστιμο €16,750.

Ωστόσο, το ξέσπασμα της λύσσας επέφερε φόβο ευρύτερων μολύνσεων, γεγονός που οδήγησε πολλά νοικοκυριά να εγκαταλείψουν τους άρρωστους σκύλους τους. Αυτό άλλαξε την οπτική των κοινωνιών για τη σχέση ανθρώπου-σκύλου, καθώς η υγεία ενός σκύλου θεωρήθηκε ότι ήταν αντανάκλαση της ευημερίας του κηδεμόνα του.

Πώς τα Κατάφεραν;

Το “μυστικό” βρίσκεται στο τετράπτυχο: Περισυλλογή, Στείρωση, Εμβολιασμός και Επιστροφή - ένα εθνικό πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από την κυβέρνηση μέσω του οποίου στειρώθηκε περίπου το 70% των θηλυκών αδέσποτων σκύλων. Η Παγκόσμια Υπηρεσία για την Προστασία των Ζώων πιστεύει ότι αυτός είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για την καταπολέμηση του προβλήματος των αδέσποτων σκύλων.

Επιπλέον, πολλοί δήμοι αύξησαν τους φόρους για τους σκύλους που αγοράζονταν, γεγονός που ενθάρρυνε την υιοθεσία άστεγων σκύλων από καταφύγια.

Δημιουργήθηκε επίσης Αστυνομία Ζώων για την παρακολούθηση των εγκλημάτων κατά των ζώων και τη διάσωση όσων αντιμετώπιζαν προβλήματα.

Ποιοι Θεωρούνται Αδέσποτοι Σκύλοι στην Ολλανδία

Στην Ολλανδία, αδέσποτοι σκύλοι θεωρούνται οι εξής:

  • Ελεύθερα περιφερόμενοι σκύλοι, με κηδεμόνα: Έχουν κηδεμόνες, αλλά επιτρέπουν στους σκύλους τους να κυκλοφορούν εν μέρει ελεύθεροι κατά τη διάρκεια της ημέρας.
  • Ελεύθερα περιφερόμενοι σκύλοι, χωρίς κηδεμόνα: Σκύλοι που εγκαταλείπονται από τους ιδιοκτήτες (και όχι κηδεμόνες).
  • Κοινοτικοί σκύλοι: Δεν έχουν κηδεμόνα, αλλά φροντίζονται από μία κοινότητα.
  • Μη εξημερωμένοι σκύλοι: Όσοι σκύλοι επιβιώνουν μόνοι τους, χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς για αυτούς.

Αυτό που είναι επίσης μοναδικό στη χώρα της τουλίπας είναι ότι οι Ολλανδοί βλέπουν τους αδέσποτους σκύλους όχι μόνο ως κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια των ανθρώπων, αλλά και ως ηθικό πρόβλημα για την κοινωνία. Αναγνωρίζουν τη σκληρότητα στην οποία υπόκεινται οι σκύλοι (δεν κάνουν τα στραβά μάτια), αλλά και το συναισθηματικό βάρος που φέρουν οι άνθρωποι όταν βλέπουν σκύλους να πεινούν, να πονούν ή και να πεθαίνουν.

Η επιτυχία του εθνικού προγράμματος ήταν πρωτοφανής· το 2012 το όραμα «Κανένας Αδέσποτος Σκύλος» έγινε πραγματικότητα και η Ολλανδία έγινε παγκόσμιο παράδειγμα προς μίμηση. Σήμερα περίπου το 90% των νοικοκυριών στην Ολλανδία έχουν σκύλους.

Αυτό σημαίνει ότι περίπου ένα εκατομμύριο πρώην αδέσποτοι σκύλοι έχουν πλέον σπίτια και οικογένειες. Περίπου τόσοι είναι οι αδέσποτοι σκύλοι και στην Ελλάδα. Εμείς πότε θα δούμε το θέμα σοβαρά;

Πηγές:

  1. DutchReview (2019) "How Did the Netherlands Manage to Become the First Country to Have No Stray Dogs", YouTube Video, Oct 4.
  2. Hammond, M. (n.d.) "Here's How the Netherlands Has Become the First Country With No Stray Dogs", IHeartDogs.
  3. Sawbridge, F. (2019) "How Did the Netherlands Manage to Become the First Country to Have No Stray Dogs", DutchReview (Aug 5).
  4. Skylakos.gr (2018) "Οι Επιπτώσεις της Στείρωσης στην Υγεία των Σκύλων", 25 Φεβρουαρίου
  5. Sternheim, I. (2012) "How Holland Became Free of Stray Dogs", Dogresearch (March).